Ρόδος. Το νησί των ιπποτών
- Κωνσταντίνος Νέζης
Η Ρόδος είναι το μεγαλύτερο νησί των Δωδεκανήσων και βρίσκεται στο ΝΑ Αιγαίο. Πρωτεύουσα του είναι η πόλη της Ρόδου. Εκεί βρισκόταν και ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου, ο Κολοσσός της Ρόδου. Η Παλιά Πόλη αποτελεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO. Ήταν το νησί του θεού Ήλιου σύμφωνα με τον αρχαίο ποιητή Πίνδαρο. Πρώτοι κάτοικοι θεωρούνταν ότι ήταν οι Τελχίνες, οι οποίοι έζησαν στο νησί μέχρι τον κατακλυσμό.
Μετά τον κατακλυσμό, ο θεός Ήλιος έσμιξε με τη νύμφη Ρόδο και έδωσε το όνομα της στο νησί. Απέκτησε μαζί της επτά γιους. Ένας από τους γιους, ο Κέρκαφος, παντρεύτηκε την κόρη του αδελφού του Κυδίππη και απέκτησε μαζί της τρία παιδιά. Τον Κάμειρο, τον Ιάλυσο και Λίνδο. Αυτοί μοίρασαν το νησί σε τρία μέρη και έκτισαν μια πόλη με το όνομα τους.
Το νησί της Ρόδου κατοικείται από τη Νεολιθική εποχή. Η εμφάνιση των Δωριέων τον 11ο αιώνα π.Χ. σήμανε την έναρξη μιας νέας εποχής για την ιστορία του νησιού. Το νησί χωρίστηκε σε τρεις περιοχές με κυρίαρχες τις τρεις πόλεις Ιαλυσό, Κάμειρο και Λίνδο. Από τον 7ο έως τον 5ο αιώνα π.Χ. η Ρόδος αναπτύχθηκε κοινωνικά, οικονομικά και πολιτισμικά.
Η Ρόδος καταλήφθηκε από τους Πέρσες το 491 π.Χ., ενώ κατά τον Πελοποννησιακό πόλεμο οι κάτοικοι της πήραν το μέρος της Σπάρτης. Το 408 π.Χ. οι τρεις μεγάλες πόλεις ενώθηκαν σε έναν συνοικισμό και χτίστηκε η πόλη της Ρόδου ως πρωτεύουσα του ενιαίου νησιού. Σύμβολα της πόλης ήταν η κεφαλή του θεού Ήλιου και της συζύγου του, Ρόδης, καθώς και το ρόδον.
Στα ελληνιστικά χρόνια η Ρόδος βρέθηκε στο κέντρο των συγκρούσεων των διαδόχων και επιγόνων του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ο Δημήτριος ο Πολιορκητής, προσπάθησε ανεπιτυχώς να την κυριεύσει. Για τη νίκη τους αυτή, οι Ρόδιοι έχτισαν το 290 π.Χ. ένα τεράστιο άγαλμα του θεού Ήλιου, που ήταν ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου. Ο Κολοσσός της Ρόδου γκρεμίστηκε από μεγάλο σεισμό το 222 π.Χ. Οι Σαρακηνοί, που κατέλαβαν τη Ρόδο το 653 μ.Χ., κομμάτιασαν το άγαλμα και το πούλησαν για μέταλλο.
Κατά τη βυζαντινή εποχή αποτέλεσε τμήμα της Επαρχίας των Νήσων. Η Ρόδος βρισκόταν στο θαλάσσιο δρόμο που συνέδεε την Κωνσταντινούπολη με τις πλούσιες επαρχίες της αυτοκρατορίας στην Ανατολή. Το 1082 μ.Χ. οι Ενετοί εγκατέστησαν στη Ρόδο εμπορικό σταθμό, ύστερα από σχετική άδεια του βυζαντινού αυτοκράτορα. Οι Σταυροφορίες προκάλεσαν σημαντικές ανακατατάξεις στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου. Το νησί της Ρόδου δεν έμεινε ανεπηρέαστο και αποτέλεσε μήλο της έριδος για τους Δυτικούς.
Η άφιξη των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννη το 1309 από τους Αγίους Τόπους σηματοδότησε μια νέα εποχή σταθερότητας για ολόκληρο το νησί. Οι Ιωαννίτες ιππότες ίδρυσαν το Μοναστικό Κράτος των Ιπποτών της Ρόδου και έφεραν τη Ρόδο σε οικονομική και πολιτιστική επαφή με τη δυτική Ευρώπη. Το λιμάνι της μεταβλήθηκε σε πύλη μεταφοράς αγαθών από την Ανατολή προς τη Δύση. Στο νησί εγκαταστάθηκαν μεγάλες τραπεζικές εταιρείες και αναπτύχθηκαν οι βιοτεχνίες κεραμικής και υφαντουργίας.
Η κυριαρχία των Ιπποτών τελείωσε το 1523 με την κατάκτηση της Ρόδου από τους Οθωμανούς Τούρκους. Οι Τούρκοι μετέτρεψαν σε τζαμιά τις χριστιανικές εκκλησίες του νησιού. Στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας η Ρόδος αποτελούσε έδρα του σαντζακίου της Ρόδου και πρωτεύουσα του βιλαετίου του Αρχιπελάγους. Οι Τούρκοι κατείχαν το νησί έως την κατάληψη του από τους Ιταλούς το 1912. Στη διάρκεια της ιταλικής κατοχής η Ρόδος γνώρισε μια νέα οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξη, αλλά ο πληθυσμός του νησιού καταπιέστηκε σκληρά κατά τη φασιστική περίοδο. Οι Ιταλοί έμειναν μέχρι το 1947, οπότε και αποφασίστηκε στο Συνέδριο Ειρήνης των Παρισίων να παραχωρηθεί η Ρόδος και τα υπόλοιπα νησιά στην Ελλάδα. Η ένωση με την Ελλάδα έγινε επίσημα στις 7 Μαρτίου 1948.
Το Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου είναι το σήμα κατατεθέν της πόλης της Ρόδου και ένα από τα μεγαλοπρεπέστατα οικοδομήματα σε ολόκληρο το νησί. Ήταν η διοικητική έδρα των Ιωαννιτών ιπποτών από το 1309 έως το 1523 και βρισκόταν χτισμένο στο βόρειο τμήμα της μεσαιωνικής πόλης που ονομάζονταν Κολλάκιο.
Η Λίνδος με την ακρόπολη της βρίσκεται στο νότιο άκρο του νησιού. Είναι ένας από τους πιο όμορφους και γραφικούς προορισμούς της Ρόδου. Το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου και το λευκό χρώμα των σπιτιών της σαγηνεύουν τους επισκέπτες της.
Η Παλιά Πόλη της Ρόδου αποτελεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO και πόλος έλξης χιλιάδων τουριστών κάθε χρόνο. Περπατώντας στα στενά σοκάκια της αντικρύζουμε πολλά διασωθέντα μεσαιωνικά κτίσματα, όπως την Παναγιά του Μπούργκου στο νότιο τμήμα της, η οποία ήταν τρίκλιτη βασιλική γοτθικού ρυθμού χτισμένη από ντόπιο πωρόλιθο, το Νοσοκομείο των Ιπποτών στην πλατεία Αργυρόκαστρου, το τέμενος του Σουλεϊμάν και τα καταλύματα των «Γλωσσών».
Στην πόλη της Ρόδου και στο λόφο Μόντε Σμιθ βρίσκεται η Ακρόπολη. Εκεί ο επισκέπτης μπορεί να δει τα ερείπια του ναού του Πυθίου Απόλλωνα, το Στάδιο, το Θέατρο, καθώς και τα ερείπια των ναών της Αθηνάς Πολιάδας και του Δία.
Η αρχαία Κάμειρος ήταν σημαντικό εμπορικό κέντρο της αρχαίας Ρόδου και ιδρύθηκε από τους Μυκηναίους. Τον 6ο αιώνα π.Χ. γνώρισε μεγάλη ακμή και τότε οικοδομήθηκε ο ναός της Αθηνάς. Η πόλη συνέχισε να κατοικείται έως τον 2ο αιώνα μ.Χ. και μετά εγκαταλείφτηκε.
Η Ρόδος έχει πάρα πολλές παραλίες για κολύμπι και θαλάσσια σπορ. Η πόλη της Ρόδου έχει τη δική της παραλία. Είναι τεράστια σε έκταση και βρίσκεται στη βόρεια πλευρά πίσω από το καζίνο. Οι κάτοικοι και οι τουρίστες της πόλης επιλέγουν αυτή την παραλία για το μπάνιο τους. Είναι οργανωμένη με ξαπλώστρες και beach bar.
Η παραλία στην Καλλιθέα βρίσκεται έξω από την πόλη στο ανατολικό τμήμα του νησιού. Στην περιοχή αυτή βρίσκονται επίσης και οι ιαματικές πηγές. Η παραλία έχει μικρούς και βραχώδεις μικρούς κόλπους με καθαρά και γαλαζοπράσινα νερά. Είναι οργανωμένη παραλία με ξαπλώστρες και ταβερνάκια, όπου μπορεί ο καθένας να απολαύσει το φαγητό του.
Η παραλία Άντονι Κουίν πήρε το όνομα της από το διάσημο ηθοποιό, ο οποίος συμμετείχε στην πολεμική ταινία «Τα κανόνια του Ναβαρόνε». Είναι μια από τις ομορφότερες και γραφικές παραλίες της Ρόδου. Στην ουσία πρόκειται για ένα μικρό βραχώδη όρμο. Τα πεύκα και οι ξαπλώστρες προσφέρουν σκιά στους λουόμενους, ενώ μια καντίνα τα απολύτως απαραίτητα για φαγητό.
Η παραλία στα Κολύμπια βρίσκεται στο τέρμα της οδού των ευκαλύπτων. Η παραλία στα Κολύμπια είναι αμμώδης με λεπτό βότσαλο και γεμάτη με πολύχρωμες ομπρέλες. Διαθέτει ξαπλώστρες και προτιμάται από οικογένειες με παιδιά. Πίσω από την παραλία βρίσκονται πολλά ξενοδοχεία και τουριστικά καταλύματα.
Η παραλία Αφάντου είναι ακόμα μια μεγάλη και διάσημη παραλία της Ρόδου. Βρίσκεται στο ομώνυμο χωριό. Έχει άμμο, ψιλό βότσαλο και πεντακάθαρα νερά που βαθαίνουν απότομα έπειτα από λίγα μέτρα. Είναι μερικώς οργανωμένη. Υπάρχουν ψαροταβέρνες και λίγα εστιατόρια.
Τέλος η παραλία στη Λίνδο είναι ένας γραφικός κολπίσκος με άμμο και καταγάλανα νερά. Είναι οργανωμένη παραλία με ομπρέλες, ξαπλώστρες και beach bar. Υπάρχουν επίσης μαγαζάκια για φαγητό.
Ο Μυριβήλης λυρικός ταξιδιώτης. Η Κρήτη, ο Μοριάς, η Ρόδος, η Κύπρος, το Πήλιο, η Λέσβος μέσα από την ευαίσθητη ματιά του. Σελίδες συναρπαστικές, όπου με επιδέξια μαστοριά συντίθεται το χρονικό, το παλιό και το νέο, κάθε τόπου, κάθε γωνιάς της ελληνικής γης.
Mε το χέρι το δεξί, από την μέση τον αγκάλιασα και με βήμα αργό, από τους παρατρεχάμενους ξεμακρύναμε, κουράγιο στον εαυτό μου έδινα και όσο πιο πειστικά, σε αυτόν απευθύνθηκα. «Μην καταστρέψεις σε παρακαλώ, σύ, φιλέλληνας και φιλελεύθερος άνθρωπος, την Ρόδο, πόλη Ελληνική, και μην ντροπιάσεις αξίωμα δωρικό - να μην ηττηθούμε αφότου υπάρχουμε - και μην λησμονήσεις την καλή ιστορία που διδάχτηκες στην Ρόδο και στην Ρώμη.
Οι Εκδόσεις iWrite, στο πλαίσιο του διαγωνισμού «Ιστορίες του τόπου μας», προσκάλεσαν όλους τους συγγραφείς της ευρύτερης περιοχής των Δωδεκανήσων, ανεξαρτήτως ηλικίας, να συμμετέχουν με ένα διήγημά τους που σαν φόντο να έχει τον τόπο τους. Σκοπός του διαγωνισμού ήταν η προώθηση του πολιτισμού της Ρόδου, μέσα από την εμπειρία της συγγραφής και της διηγηματικής εξιστόρησης.